Turismo Graduari esker, turismoa potentzial handiko industria dela jakin nuen, eta askotariko espezialitate interesgarriak biltzen dituela, hala nola komunikazioa, marketina, harremanak, guztia bezeroaren arretara bideratua.
2017an Hong Kong-era joan zinen Global Training nazioarteko praktika profesionalen bekaz gozatzera. Programa horren sei hilabeteak amaitutakoan, bertan jarraitzea erabaki zenuen, beste hiru urte eta erdiz. Zergatik geratu zinen? Nolakoa izan da zure esperientzia?
Asia mundu erabat ezberdina da niretzat, eta Hong Kongek, zehazki, hainbeste gauza ditu deskubritzeko, ezen 6 hilabetetan oso zaila baita ondo ezagutzea. Txinako hiri nahiko berezia izateaz gain, aberastasun kultural handia izateaz gain, oso kosmopolita da, kulturen nahasketa handia eta lan aukera asko dituena. Hong Kong bezalako hiri batean pentsatzen dugunean etxe orratzez eta jendez beteta dagoela uste dugu, baina errealitatea da hiriaren % 75 natura dela, eta ia udako urte erdia duenez, oso tentagarria da bertako hondartza eta mendi guztiez gozatzea.
Badirudi komunikazioa, ekitaldien antolaketa, salmentak eta marketina izan direla orain arte zure ibilbide profesionalaren hari gidariak. Orain, unibertsitatean graduatu eta zazpi urtera, kirol, osasun eta ongizate zentroen kate nazional handieneko zentro baten zuzendaritzara egin duzu jauzi – Lehenik Donostian –. Kate horrek hogeita bi zentro ditu Espainiako hiri nagusietan, eta ireki berri den zentro bat Nizan (Frantzia) – Nola egiten diozu aurre erronka berri honi?
Egia esan, oso zorioneko eta harro sentitzen naiz Metropolitan familiako kide izateagatik. Familia enpresa handia da, eta, 5 izarreko zerbitzua eskaintzeaz gain, ondo baino hobeto dakite langileak nola zaindu eta nola mantendu zoriontsu. Nik Deustuko Unibertsitatean ikasi nuen Turismoa, eta beti pentsatu izan dut hotel bat zuzentzea. Inoiz ez nuen imajinatu Metropolitan bezain ospe handiko klub batean lan egiten amaituko nuenik, baina, egia esan, Turismo Graduan zuk nahi duzun bezain urrun iristeko prestatzen zaituzte. Eskolak ematen dituzten profesionalen aniztasunak lagundu egiten du hainbat industria ezagutzen, eta inoiz ez zenuke pentsatuko industria horiek lortu nahi izango dituzunik. Turismo Graduari esker, turismoa potentzial handiko industria dela jakin nuen, eta askotariko espezialitate interesgarriak biltzen dituela, hala nola komunikazioa, marketina, harremanak, guztia bezeroaren arretara bideratua.
Uste duzu etorkizunean atzerrian lan egingo zenukeela?
Inoiz ez da jakiten, baina egia esan Norvegiako ERASMUSeko 6 hilabete egin ditut, 2 urte Frantzian bizitzen eta 4 urte Hong Kongen, horren ondoren atzerrian bizitzeko nire arantzatxoa desagertu egin dela uste dut. Atzerrian bizitzeak esperientzia pertsonal eta profesional paregabeak gozatzeko aukera ematen dizu. Zalantzarik gabe, mundu guztiari gomendatzen dizkiot esperientzia horiek, baina, aldi berean, etxean daukazuna ere askoz gehiago baloratzen laguntzen dizu. Ni, bereziki, zorionekoa sentitzen naiz daukadan familia eta lagunak izateagatik, eta, gainera, izugarri gustatzen zait nire kultura, Euskadin bizitzea luxua da! Horregatik guztiagatik erabaki nuen, atzerrian izandako esperientziaren ondoren, etxean nireekin egotea dela nire zoriontasunez betetzen nauena.
Zer gomendatuko zenieke Deustuko Unibertsitateko Alumniei karrera profesionala atzerrian hasteko orduan?
Ez daitezela zorrotzegiak izan nahi duten lan motarekin, ez eta nahi dituzten baldintzekin ere. Esperientzia guztiek, erantzukizun handiagoa edo txikiagoa izan arren, atzerrian izateak aukera ematen dizu hazteko eta azkar ikasteko. Profesional onak, handinahiak eta mundua jateko gogoz daudenak nahi bezain urrun iritsiko dira. Atzerrian bekak bilatzea, gutxi gorabehera egokitzen zaien baten bat hartzea, eramaten uztea eta egunerokoa bizitzea gomendatzen dizuet.
Zenbaki honetan parte hartzea onartzeagatik esker ona adierazi nahi dizugu. Eta bukatzeko, Deustuko ikasle izan zineneko zein oroitzapen gordetzen dituzu?
Gogoan dut lau urte horietan zoriontsu izan nintzela! Deustutik gehien gustatu zitzaidana gure familia handia sentitzea da. Denok ezagutzen genuen elkar, eta irakasleekiko harremana oso hurbila zen, hain hurbila, non haietako askorekin hitz egiten jarraitzen baitut. Deustun irakasleak nitaz eta nire etorkizunaz arduratzen zirela sentitu nuen eta horrek oso berezi sentiarazten ninduen. Maitasun handiz gogoratzen ditut Patricia, Rafa, Rogelio, Nagore, Miguel, Marina… horiek guztiak nire bizitzako etapa oso garrantzitsu eta ezinbesteko baten parte izan dira, orain nagoen tokira iristeko aukera eman didate eta bihotzez eskertzen diet. Egia esan, etorkizun hurbilean, irakasle profesionalen talde horretan parte hartu nahi nuke, eta nire egungo lana irakaskuntzarekin uztartzea, eta, horrela, Deustuko ikasleei ekarpenak egitea eta inspirazioa ematea, haiek nirekin egin zuten bezala.
