Zorionak, Guillermo, zure bizitzan hartu duzun eta joan den irailaren 9an berretsi duzun norabideagatik eta erabakiagatik. Kontatuko zeniguke nola eta noiz jakin zenuen hau zela jarraitu beharreko bidea?
Bokazioa ez da bizitzako une jakin batean agertzen; Jainkoak nire bizitzan pertsonak eta esperientziak jarri dizkit hainbat urtetako prozesuan zehar, eta horrek guztiak ekarri du Jesusen Lagundian sartzeko erabakia hartzea. Esango nuke bokazio erlijiosorako kezka Batxilergoko 1. mailan hasi zitzaidala, FOCen (Pureza de María Ikastetxeetako pastoraltzarako gazte taldea) udako kanpamentu batean. Orduan hasi nintzen ikusten ahizpek Jainkoagandik zetorrela sumatzen nuen zorion eta gogo berezia zeukatela. Eta hor ikusten da Jainkoaren bideak ez direla gureak, ezta espero ditugunak ere… Normalena izango zen 18 urterekin kongregazio maskulino bat bilatzea bizitza erlijiosoari ekiteko, baina Jainkoak ez zuen horrela nahi izan. Eta ingeniaritzako ikasketen amaieran pentsatu nuen zer egin karrera amaitzean. Urrian hasi nintzen Pureza kongregazioko arreba baten laguntza izaten, eta 2020ko otsailean erabaki nuen gizonezkoen kongregazio bat bilatzea, eta Aste Santua JesuitasEsp taldearekin bizi izan nuen, YouTubeko kanalaren bidez. Ostegun Santuko otoitzean sentitu nuen Konpainia zela Jainkoak niretzat aukeratutako lekua.
Unibertsitateko ikasketak amaitzen zenituen bitartean, Jesusen Lagundiaren nobiziotzan hastea erabaki zenuen. Zure ustez, nola uztartu ahal izango dituzu etorkizunean ingeniaritza eta Ignazioren pausoak?
2020-2021 urtean hasi nintzen nobiziotza aurrean, Jainkoarekin batera bereizmen prozesuari ekiteko eta jesuitak eta haien misioa ezagutzeko denbora. Enric Puiggròs egungo probintzialaren aholkuz (une hartan bokazioen sustatzaile zen) ikasturte horretan Bigarren Hezkuntzako Masterra egin nuen eta jantokiko monitore lan egin nuen Lehen Hezkuntzako 5. mailakoekin ikastetxean. Orduan sortu zitzaidan irakasteko bokazioa, Ebanjelioa eta Jesusen balioak zabaltzekoa haur eta gazteen artean, jakintzetan ez ezik, besteekin bizitzen eta zoriontsu izateko elkar ezagutzen ere jakin behar baitute. Ez dakit zer ekarriko didan Jesusen Lagundian horrek, nagusiek pentsatzen badute hezkuntza dela nire lekua, edo agian beste leku apostoliko bat, hala nola hirugarren sektorea, unibertsitatea, auskalo… Berak baino ez daki zein diren Misioaren beharrak eta probintzia gisa Espainian ditugun errealitateak. Baina argi daukat unibertsitateak elektronika programatzen irakasteaz gain, bilaketarako, soziabilitaterako eta egoerak kontrolatzeko tresnak ere eman dizkidala eta ziur nagoela jesuita gisa lagunduko didatela, eta hemendik eskerrak ematen dizkiedala irakasle guztiei.
Zure prestakuntzaren fase berri bat hasi duzu oraintsu, oraingoan Erroman, eta bertan zure ezagutza filosofikoak zabaldu eta sakonduko dituzu, apostolutza pastoraletan eta sozialetan parte hartuz. Zer espero duzu esperientzia horretatik?
Hasiera guztiek eskatzen dute ikaskide berriekin egokitzeko eta berriro hasteko tarte bat; ohi dudanaz bestelako ikasteko metodo batera, herrialde berri batera eta hango ohituretara egin beharko dut. Nahi nuke, Jesusen Lagundiaren barruko bi urteko prestakuntza-aldi honetan, Jainkoak ni moldatzen jarraitu behar duela onartzeko aldia izatea eta Jesusen misiokide legez bidali eta misioa burutzeko itxuratu behar nauela onartzeko garaia izatea. San Ignaziok argi izan zuen, otoitz egiteko eta bereizteko aurkitu zuen modua besteei transmititu ahal izateko, trebatu egin behar zuela eta, horrela, teologikoki argudiatu behar zuela bere barnean zer gertatzen ari zen.
Apostolutzaren bat egiten hasteko garaia ere bada, ez dakit zer ekarriko didan, baina ziur nago nik eman dezakedan guzti-guztia ehuneko ehunean jasoko dudala. Lagundia oso aberatsa da misioetan eta apostolutzetan, baita hemen eta Italian ere. Behar nauten tokian, edo Espainiako Probintziak etorkizunerako prestatu nahi nauenean, bihotz zabalik aurkituko nau, datorrenari begira.
Zer aholku emango zenieke karrera akademikoa jarraitzeko asmoa duten eta, gainera, erlijio-bokazioa aurrera eraman nahi duten beste ikasle batzuei?
Bokazioa Jainkoak ematen du, eta horregatik, norbaitek sentitzen badu Jainkoak bide batera mugiarazten duela, gelditu egin behar du, konfiantzazko norbait bilatu, Jainkoak zer eskatzen dion bereizten laguntzeko. Pertsona bakoitza desberdina da, eta horregatik deitzen du Jainkoak Berak nahi duen unean. Batek ez daki Jainkoak txikitatik edo nerabezaroan deitzen dion, edo, agian, dagoeneko lanean ari denean… Gure garaian, gizarteak ez digu denbora ematen eta gelditzen uzten. Jainkoak eman digun ibilbidea ikusteko, eta non nahi gaituen ikusteko, guk uzten badiogu, kalitatezko denbora behar dugu Berarekin bakarrik egoteko. Nire kasuan, karrerako azken ikasturtean izan zen, etorkizun profesional baten bila nenbilela, ikusi nuen Jainkoak erlijioso gisa nahi ninduela ebanjelizatzera emana… Non hasi otoitzaren, bidelaguntzaren eta bereizmenaren parte da. Garrantzitsuena da Jainkoaren deiari beldurrik ez izatea, Berak ez baikaitu inoiz zorigaiztoko nahi; beti izango dugu non hartu babesa, era bateko edo besteko bizitza egiten saiatzeko. Batzuek ikusten dute azkenean Jainkoaren bidea bizitza laikoa dela, baina pausoa eman dute, erlijio-bizitza posible zela uste baitzuten. Bide gogorra da, luze xamarra, baina oso polita eta bizitzaz eta pozez betea.
Etorkizunerako onena opa dizut. Amaitzeko, zer oroitzapen dituzu Deustuko Unibertsitateko Ingeniaritza Fakultatean egin dituzun urteez?
Bada, maitasun handiz gogoratzen dut, Farmazia uzteko urratsa ez baitzen erraza izan 3 urteren ondoren, eta Deustun oso harrera pertsonalizatua izan zen. Ez dut izenik esan nahi, ziur irakasle handiak utziko nituzkeelako aipatu gabe, baina eskerrak eman nahi dizkiet unibertsitateko bizitza berrira egokitzeko lehen urteetan hainbeste egiten duten tutoreei, eta Graduaren amaieran, graduatuta irtetean zer egin erakusten laguntzen eta animatzen gaituzten tutoreei. Bi une horiek funtsezkoak dira unibertsitateko ikaslearen bizitzan. Baita Elektronika Graduko irakasleei ere, hain kontu handiz “borrokatzen” irakasten baitigute, laborategietan hainbeste arratsalde programatzen emanez, eginez ikasiz eta probatuz. Besarkada berezia Fakultateko kontseiluari eta egungo errektoreari. Izan ere, Ingeniaritza Fakultateko ordezkariorde eta ordezkari izan nintzen urteetan, lanbidean aritzeko adibide izan nuen Unibertsitateari, abangoardiako izaera eta bereizketa akademikoa egiteko eta pandemiak eragindako salbuespenezko egoerara egokitzeko aukera eman zizkidalako.
